استقبال مذبوحانه جمهوری اسلامی از جنگ یا التماس برای دیده شدن( به بهانه ارسال ناوهای ایرانی به دریای مدیترانه)


آغاز یک جنگ تازه در منطقه به منظور تاریک کردن محیط داخل کشورها و سرکوب شدیدتر مردم می تواند از دلایل ارسال ناوهای جنگی ایران به دریای مدیترانه باشد. جنگی که آرزوهای احمدی نژاد را برای درگیر شدن در یک جنگ منطقه ای و آرزوهای خامنه ای را برای سرکوب بیرحمانه تر مردم ایران برآورده میکند.

در دوره نخست ریاست دولت جمهوری اسلامی توسط محمود احمدی نژاد و همچنین دوره جدید که مانند دور اول با سرقت آرای مردم آغاز شد، جنگ طلبی از اولین ویژگی های دولت وی بوده است. تحریک امریکا به حمله به ایران با بستن همه راههای بازرسی تاسیسات هسته ای و متوقف نکردن فعالیت های هسته ای برنامه ای بوده است که در تمام این سالها در دستور کار دولت احمدی نژاد قرار داشته است. برخی حتی کنار گذاشته شدن منوچهر متکی را بخشی به این دلیل می دانند که پاسخ های او به جوامع و رسانه های بین المللی درباره فعالیت اتمی ایران آنچنان که باید تند و تحریک آمیز نبوده است. در همین حال دولت ایران در طول این 6 سال همیشه حمله به اسرائیل برای تحریک آنها به حمله به ایران را نیز مد نظر داشته است. این درحالی است که جمهوری اسلامی خود بر این نکته واقف است که توان مقابله با هیچ دشمن خارجی در منطقه را ندارد تا خود آغازگر جنگ باشد.

فرستادن 2 ناوچه جنگی به محلی خارج از ماموریت نیروهای دریایی ایران بیشتر از اینکه نشانگر خواست ایران برای حمله به اسرائیل یا هر کشور دیگر باشد به تحریک کردن این کشورها در منطقه نظر دارد.

ناوچه سبک موشک انداز الوند که در سالهای اخیر به موشک های چینی C-802 و اژدر MK-32 مسلح گردیده نمی تواند خطری جدی برای هیچ کشوری تلقی شود، اما می تواند مقدمات تحریک آغاز جنگ را محیا کند.

با توجه به وضعیت پیش آمده در کشورهای خاور میانه و جنبش های آزادیخواهی آغاز شده در کشورهای مختلف و متزلزل بودن وضعیت داخلی ایران، به نظر می رسد دولت جمهوری اسلامی به حربه ای قدیمی یعنی قرار دادن خود در وضعیت جنگی و سرکوب تام و تمام صدای مخالفان در داخل کشور به بهانه وضعیت قرمز نظر دارد. این استراتژی در سالهای اولیه پیروزی انقلاب اسلامی برای سرکوب همه احزاب و گروهها و صداهای مخالف بسیار کارگر واقع شد، زیرا جمهوری اسلامی تا حد زیادی تایید توده مردم برای جنگ با دشمن برای 8 سال را با خود داشت. اما در وضعیت فعلی به نظر می رسد که این حربه بیشتر از نجات جمهوری اسلامی، بر سرعت سقوط این سیستم می افزاید.

بعد از 6 سال نادیده گرفته شدن دولت جمهوری اسلامی و احمدی نژاد توسط دولت ها در جهان علی رغم تحریک روز به روز امریکا و اسرائیل برای حمله به ایران به نظر می رسد اکنون جمهوری اسلامی خود با ارسال ناوهای جنگی به دریای مدیترانه برای تحریک عملی و آغاز جنگ دینی پیش قدم شده است. جنگی که در آن هیچ هوشمندی برای جمهوری اسلامی دیده نمی شود.

التماس مذبوحانه جمهوری اسلامی برای دیده شدن در حد یک حریف جدی برای جنگ، آخرین چهره های خود را نشان می دهدف هر چند جمهوری اسلامی و احمدی نژاد همیشه می توانند حربه های جالب تری به این منظور به کار گیرند. حربه هایی از جمله پیشنهاد پرداخت همه هزینه های جنگی که ممکن است برای امریکا و اسرائیل پیش آید. برای شما خواننده این متن این حربه مضحک به نظر می رسد، اما نویسنده این متن مطمئن است احمدی نژاد این پیشنهاد را به همراه پیشنهاد ارسال نیروی بسیج کمکی به اسرائیل برای حمله به ایران را در جیب خود دارد، تا شاید لحظه ای در جهان امروز جدی گرفته شود.


حمید صانعی


جهت اطلاع، برخی خصوصیات دیگر ناو الوند:

توپ:

1
توپ 114 میلیمتری(Vicker 4.5) با توان شلیک 25 گلوله در دقیقه تا فاصله ی 25 کیلومتری

2
توپ 35 میلیمتری Oerlikon و 3 توپ 20 میلیمتری Oerlikon GAM-BO1

و دو تیربار سبک 12 میلیمتری

موشک:

5
لانچر موشک ضد کشتی Sea Killer یا C-802

موشکهای دفاع هوایی Sea Cat

10
آژدر 533 میلیمتری

رادار و تجهیزات دفاعی:

رادار جستجوی هوایی و دریایی Plessey AWS.1 با برد 110 کیلومتر

سیستم کنترل آتش see Hunter

رادار هشدار دهنده Racal FH 5-HF/DFبا سیستم ECM از نوع RDL 2AC

سونار Graseby 174 ,170 جستجوی فعال و هجومی

و دو لانچر فلر MK5

موتور:

دو موتور دیزلی 16yjcm و دو توربین گازی TM-3A boost

شعاع ماموریتی:

3665
مایل باوزن 18 کیلو تن و550 مایل با وزن 36 کیلو تن